The Great Barrier Reef.

De laatste dag in Alice kleding wassen en klaarmaken voor vertrek naar Cairns om de auto te halen. De vliegtuigen worden steeds kleiner. Gelukkig duurt de vlucht niet zo lang. Haal je je auto op bij Europecar, krijg je een bijna splinternieuwe Toyota Kluger met nog geen 2000 km op de teller. Wat een bakbeest zeg. Geweldig!!
Iets minder leuk is dat het inmiddels donker is en wij voor het eerst in ons leven links moeten gaan rijden. 2 Paar ogen op de achterbank volgen alle handelingen en moedigen 2 monden vooral aan om te roepen dat we op de linker weghelft moeten blijven.
Eenmaal in Port Douglas aangekomen is de accomodatie maar moeilijk te vinden. Het loopt tegen 22:30 uur en nu moeten toch maar eens bellen met de accomodatiehouder. Blijkt dat we aan de achterkant van onze accomodatie staan :)
Na drie dagen afzien in de outback is deze accomodatie een verademing waar menig huisbezitter jaloers op zal zijn. Hier kun je prima vertoeven.
Bij daglicht krijg je een goed beeld van Port Douglas met zijn mooie haven, vele winkeltjes en het regenwoud. Al varend over de rivier zie je hoe bomen hun wortels in de oever hebben geplant. De Lady Douglas neemt je mee de rivier op waar we onderweg drie krokodillen zien, heerlijk liggend op de oever om op te warmen in de zon.

Ook in Port Douglas worden we opgehaald in de ochtend voor een voettochtje door het regenwoud, een bezoek aan de Art Gallery van Binna en om te gaan speerfish hunten.
Onze creatieve kant wordt geprikkeld bij Binna. Met verf en sateprikkers zelf een kunstwerk maken. Niet alle gezinsleden zijn even enthousiast, maar ook zij doen hun best en maken er iets moois van.
Het hoogtepunt van de wandeling door het regenwoud voor Julia en Renz is toch wel een plons (lees dipje) in het steenkoude water van een waterstroompje. s`Middags met een speer in je handen onder begeleiding op jacht naar krabben, vissen en schelpen op het strand van Cooya Beach. Met blote voeten loop je tussen de zeesterretjes, schelpdiertjes, krabbetjes en soms een visje op de nog natte zeebodem. Het is een beetje vergelijkbaar met wadlopen maar dan zonder schoenen aan. Met een speer lopen is meer voor de sier dan dat er wat mee wordt gevangen haha.
Er wordt een pijlstaartrog door de gids gespiest. Samen met Arnold verwijdt hij de giftige stekel in de staart. De rog wordt weer teruggegooid omdat hij giftig is en dus niet gegeten kan worden. Volgens de gids blijft hij wel leven. Gelukkig.
De gids neemt je mee naar zijn huis om de gevangen buit voor ons te bereiden. Het is maar goed dat de keuringsdienst van waren hier niet komt..... Het bereide voedsel niet onze smaak en wij slaan dan ook graag over. Er zijn wel een soort broodjes die ons prima smaken, vergelijkbaar met onze oliebollen. Ook het dessert speciaal voor ons bereid smaakt ons prima. Niet bij nadenken, gewoon eten. Het smaakt heerlijk. Het zwemt in de zee en is erg mooi om te zien. Ra ra wat is het?

Op dag drie in Port Douglas gaat het avontuur verder de zee op. Met de Poseidon varen we naar het Great Barrier Reef. Geen rustig tochtje! Julia wil heel graag duiken in plaats van snorkelen en dus geven we ons alle vier op voor het duiken. Kost wel wat, maar ach waarschijnlijk komen we hier nooit weer en dat moet je toch gewoon gedaan hebben als je hier bent.
Julia moet er wel wat voor over hebben. Ze wordt behoorlijk zeeziek. Gelukkig gaat het nadat we voor anker zijn gegaan snel weer beter en kan ze toch nog gaan duiken. Renz heeft bij de instructies onderweg al afgehaakt en ziet het duiken niet zitten. Snorkelen voor hem dan maar. De boot stopt op drie verschillende lokaties om te duiken en te snorkelen. Bij de laatste lokatie besluiten we om alle vier gezellig samen te gaan snorkelen. Het zit ons mee vandaag! We zien een haai en een schildpad bij het snorkelen. Vissen in alle kleuren en maten die je in Emmen achter het glas kunt zien. Het is wel iets anders om in hun eigen habitat er gewoon tussen te kunnen zwemmen. AMAZING!!!

Vandaag gaat de reis weer verder. We rijden naar Cape Tribulation.